1 januari 2024 is een datum die voor bedrijven veel meer betekent dat velen onder hen momenteel inschatten. Op die dag treedt immers de CSRD-regelgeving in voege. Die verplicht in eerste instantie beursgenoteerde bedrijven en financiële instanties om hun vorderingen op het vlak van duurzaamheid jaarlijks te rapporteren. Voor deze bedrijven gaat het om het rapporteren van de cijfers van 2024 in 2025.
Jaar na jaar zullen steeds meer (en dus steeds kleinere) bedrijven verplicht worden om hetzelfde te doen. Tegen eind de jaren ‘20 zal elk bedrijf een duurzaamheidsverslag moeten voorleggen.
En waarschijnlijk gaat het zelfs veel sneller. De grote bedrijven hebben immers leveranciers en die zullen enkel maar uitgekozen worden wanneer ze een bepaald standaard inzake duurzaamheid halen. Kortom, een keuze heb je niet als bedrijf.
Opportuniteit
Maar wat heeft dit nu te maken met marketing en communicatie? Enig idee wie voor die duurzaamheidsrapportering zal instaan, spelen we graag de bal terug. Dat is uiteraard de communicatieafdeling. Toch als je dit als meer dan een verplicht nummer ziet.
Als je in deze verplichting een opportuniteit ziet, laat het jou toe om te connecteren met een kritische burger, die steeds meer bewuste keuzes maakt; om uw vorderingen in kaart te brengen en toe te laten te evalueren; en zorgt het ervoor dat je de kans krijgt om uw publiek mee te nemen in een inspirerende levensstijl.
Wie de opportuniteit ziet, wacht natuurlijk niet tot hij verplicht is en neemt voorsprong. Alleen rijst de vraag hoe je dan wel best communiceert. Is dat op een klassieke advertising manier? Of net niet? Het acroniem AIR helpt je alvast goed op weg. Zorg voor communicatie die authentiek, interessant en relevant is. En weer eerlijk, transparant en volledig (voor deze laatste woorden zoeken we nog volop naar een acroniem…).
Do Tell
Het boek Do Tell, geschreven door Bart Lombaerts, maar ook door Ann Maes, Frederik Picard en Chris Van Gils, geeft niet alleen een kader over de link tussen duurzaamheid en marketing en communicatie, het bevat ook een model om je te positioneren op het vlak van duurzaamheid. Dat bepaalt of en in hoeverre je kan communiceren.
Daarnaast is er een hoofdstuk over greenwashing en de tegenreactie: greenhushing (niet praten over je duurzaamheidsinspanningen). Tot slot gaan de auteurs dieper in op hoe je dan wel kan communiceren en hoe je dat an sich op een duurzame manier kan doen. Duurzaamheidscommunicatie is immers een begrip dat twee ladingen dekt: communiceren over je duurzaamheidsinspanningen, maar ook over hoe je dat op een duurzame manier kan doen.
Meer over Do Tell? Neem een kijkje op de website of neem contact op met bart.lombaerts@spyke.be
